کد مطلب:43302 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

همسرم دوست ندارد هيچ كس حتي دشمن از او ناراحت شود. آيا اين فكر و روش صحيح است؟

دوست داشتن مردم، صنعت پسنديدهاي است كه در اولياي الهي ديده ميشود. قرآن مجيد پيامبر اسلام(ص) را رحمة للعالمين معرفي ميكند و ميفرمايد: تو نفرستاديم مگر اين كه براي جهانيان مهر و رحمت باشي. [9] حضرت سمبل عشق و محبت انساني بود و به همه چيز مهر ميورزيد، حتي حيوانات و جمادات.

در تاريخ آمده است: وقتي از كنار كوه احد ميگذشت، با چشمان پرفروغ و نگاه محبتآميز اُحد را مورد عنايت قرار داد و گفت: جبل يحبّنا و نحبّه ؛ كوهي است كه ما را دوست دارد و ما آن را دوست داريم. [10]

استاد مطهري ميگويد: معناي محبت آن نيست كه با هر كسي مطابق ميل و خوشايند او عمل كنيم. با او طوري رفتار كنيمكه او خوشش بيايد و به سوي ما كشيده شود. اين محبت نيست، بلكه نفاق و دورويي است.[11]علاوه بر اين محبت تنها داروي علاج بشريت نيست. در مذاقها و مزاجهايي خشونت نيز ضرورت دارد و مبارزه و دفع و طرد لازم است اسلام هم دين جذب و محبت است و هم دين دفع و نقمت.[12] انسان كامل هم جابه ذارد و هم دافعه. نمونهاش شخصيت جامع امام علي(ع) است كه به قول استاد مطهري مردي دشمن ساز و ناراضي ساز بود.[13] علي در راه خدا از كسي ملاحظه نداشت، بلكه اگر به كسي عنايت ميورزيد و از كسي ملاحظه ميكرد، به خاطر خدا بود. اين حالت دشمن ساز است و روحهاي پرطمع و پرآرزو را رنجيده ميكند و به درد ميآورد.

در ميان اصحاب پيغمبر هيچ كس مانند علي، دوستاني فداكار نداشت، هم چنان كه هيچ كس مانند او دشمناني اين چنين جسور و خطرناك نداشت. مردي بود كه حتي بعد از مرگ ،جنازهاش مورد هجوم دشمنان واقع گشت.1[14]

تولي و تبري يعني دوست داشتن دوستان خدا و دشمن داشتن دشمنان خدا، كه از موضوعات مهم مكتب اسلام است تا جايي كه جزء فروع دين و در كنار نماز و روزه است.